چیزهایی که هرگز نباید به فرزندتان بگویید
اگر در لحظه از فرزندتان عصبانی و ناامید شدید چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:
۱-نفس عمیق بکشید: وقتی ناراحت هستید نفس عمیق بکشید این باعث می شود که احساس تنش کمتری داشته باشید و به شما زمان می دهد از گفتن کلمات آزاردهنده خودداری کنید. «لازم نیست در هر مبارزهای که به آن دعوت میشوید شرکت کنید» اینگونه به قضیه نگاه کنید: وقتی یک طرف، طناب را در طناب کشی رها می کند چه اتفاقی می افتد؟.. نفس عمیقی بکشید و طناب را رها کنید.
۲-تمرکز مجدد: بیاموزید که چگونه فرزند خود را مجدداً روی کار مورد نظر متمرکز کنید اگر میخواهید فرزند 12 سالهتان را وادار کنید تکالیفش را انجام دهد و او عصبانی میشود و میگوید: «از تو متنفرم »، پیشنهاد میکنم با این جمله پاسخ دهید: «ما در مورد اینکه من را دوست دارید یا از من متنفرید صحبت نمیکنیم اکنون، چیزی که ما در مورد آن صحبت می کنیم اینست که شما ریاضی خود را انجام می دهید بیایید روی آن تمرکز کنیم.» بچهها گاهی سعی میکنند والدین را به جنگ قدرت سوق دهند تا از انجام کاری که نمیخواهند اجتناب کنند سعی کنید روی کاری که باید انجام شود تمرکز کنید – و اجازه ندهید کلمات آنها شما را از مسیر خود منحرف کنند یا به سطح بلوغ خود پایین بیاورند.
۳-گفتار خود را با یک عمل جایگزین کنید: بدانید اگر به نقطه ای رسیده اید که می خواهید چیزی را به زبان بیاورید که ممکن است بعدن پشیمان شوید، نشانه آنست که باید از بحث خودداری کنید باز تکرار می کنم لازم نیست در مبارزه شرکت کنید آنچه نیاز دارید یک استراتژی خروج است بگویید: «در حال حاضر نمیخواهم درباره این موضوع صحبت کنم بعداً وقتی اوضاع آرامتر شد صحبت میکنیم.» سپس اتاق را ترک کنید.
۴-تصمیم بگیرید که متوقف شوید: بخشی از نحوه توقف شما اینست که تصمیم خود را برای خودداری از گفتن مجدد آنها بگیرید بگویید که دیگر به خود اجازه نمی دهید آن چیزها را بگویید وقتی این امکان را از روی میز حذف کردید می توانید کار متفاوتی انجام دهید.
سعی کنید به این فکر کنید که دوست دارید رابطه شما با فرزندانتان در ده یا بیست سال آینده چگونه باشد روی لحظه ی تنش تمرکز نکنید به خصوص زمانی که ناامیدی شما زیاد است.
به یاد داشته باشید آنچه می گویید – و منظورتان – همیشه آن چیزی نیست که فرزندتان می شنود و مهم است بدانید آنچه از دهان شما خارج میشود همیشه آنطور که میخواهید وارد گوش فرزندتان نمیشود.
در هر رابطه نزدیک، مردم هرازگاهی با یکدیگر تنش دارند و چیزهای آزاردهنده ای می گویند - همه ما این کار را کرده ایم. اما اگر پدر و مادری بتوانند به فرزندشان بگویند: "متاسفم که این را به شما گفتم و متوجه ام که اشتباه بوده است"، معمولاً کافیست. اکثر کودکان بسیار بخشنده اند آنها پدر و مادر خود را دوست دارند و می خواهند با آنها کنار بیایند. ممکن است حرف های شما را به خاطر بسپارند اما عذرخواهی را نیز به خاطر خواهند آورد.
این الگوی خوبی برای هر رابطه ای ست وقتی می گویید: «من اشتباه کردم، متاسفم و سعی می کنم دیگر این کار را نکنم .. من عاشق تو هستم."
منبع : empowering
✍ خانم زهره عابدینی (کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی)